Komunikacja urządzeń lub systemów zewnętrznych z systemem ZSZ odbywa się poprzez kontrolery systemowe. Kontrolery w zależności od typu posiadają określoną ilość wejść i/lub wyjść dwustanowych (przekaźnikowych). Za pomocą wejść zbierają sygnały z urządzeń zewnętrznych i przekazują je do systemu, a poprzez wyjścia wpływają na pracę urządzeń i systemów lokalnych. W związku z tym istnieją praktycznie trzy sposoby współpracy z urządzeniami zewnętrznymi:
- Poprzez bezpośrednie podłączenie poszczególnych urządzeń do odpowiednich wejść i wyjść kontrolerów, np. czujników temperatury lub oświetlenia do wejść, zaworów C.O., przekaźników sterujących oświetleniem terenu lub wentylatorami do wyjść,
- Poprzez podłączenie wejść i wyjść kontrolerów do stosownych wejść i wyjść central lub innych urządzeń pośredniczących do których są przyłączone czujniki oraz urządzenia wykonawcze danego systemu lokalnego, np. do centralek alarmowych systemów napadowo-włamaniowego lub przeciwpożarowego i poprzez komunikację z tymi centralkami monitorowanie stanu czujek oraz sterowanie urządzeniami wykonawczymi lokalnego systemu ochrony,
- Poprzez mieszane wykorzystanie dwóch poprzednich sposobów.
Oczywiście system pozwala na dowolne sprzęganie urządzeń i systemów lokalnych pomiędzy sobą, co w praktyce pozwala na zrealizowanie praktycznie dowolnego systemu zależności, np. w przypadku wzbudzenia alarmu w centrali pożarowej zostaje wyłączony dopływ (w ustalonych wcześniej obwodach zasilania) prądu, aktywowany system natryskiwaczy, załączony system zasilania awaryjnego, otwarte drzwi ewakuacyjne czy klapy dymowe, a przypadku np. codziennego otwierania okna (dla celów wentylacyjnych) zostaje wstrzymany dopływ centralnego ogrzewania w danym pomieszczeniu (lub wyłączone urządzenia klimatyzacji) oraz zatrzymane/uruchomione urządzenia wentylacji mechanicznej. Taka współpraca z urządzeniami zewnętrznymi powoduje znaczną redukcję kosztów eksploatacji obiektów.